( UYARI : Yazım hiç amaçlanmamış bir şekilde melankolik belki de kıro oldu. Okunmaması kalp sağlığı için tavsiye edilir. )
Bilmiyorum bu gece öylesine yazmak istiyorum. Çünkü derdimi insanlara açmak istemedikçe içimde saatli bomba gibi bekliyorlar sanki. Yapamıyorum. Gündüzleri öyle mutlu oluyorum ki gereksiz bi mutluluk, her şeyle eğlenme. Belki de mutlu gözükmek zorundayımdır. Ama akşam olduğunda gerçekten hüzün çöküyor. Ne kadar yalnız olduğumu anlıyorum. Her ne kadar yalnız gibi durmasamda cidden yalnızım ben.Sefil bir yalnız işte. Çünkü sen yoksun. Aslına bakarsan sen varken de yalnızdım ben ama yine de sen bana güven veriyordun işte. Evet insanlara derdimi anlatmaktan hiç hoşlanmam bu yüzden sana hele zorda kalmak-dıkça hiç anlatmazdım çünkü üzülmeni istemezdim. Ama sen bunu hep yanlış yorumlardır. Bilemiyorum belki de bizi uzak yapan şey buydu.Üzerinden kaç zaman geçmesine rağmen unutamadım işte. Sana beni unutup unutmadığını soramam çünkü zaten aklında başka biri var. Hep vardı zaten, o senin aklından hiç çıkmamıştı ki. Ben seni severken de tanımazkende. Keşke sana benim neden senden soğudumu anlatabilsem. Ama anlatsam da saçma bulursun. Dersin yine ' saçmalama' . Neyse canım sen söylesende söylemesende ben gerçeği biliyorum sonuçta.Bu bir önyargı değil ama gerçekten biliyorum. Bunları senin okuyamayacağına güvenerek yazıyorum işte. İnsanlar sana ne kadar ezik dese de hatta senin aşık olduğun kız bile arkandan sövsede benim aşkımda bir değişiklik yok. Ama keşke olsa. Keşke unutsam seni. Hala pişmanım. Ama bu pişmanlık neden bilmiyorum senin yalanlara inanabilmem belki de, e o da olsun o kadar. Bu yazıyı yazmaya başlamadan önce halbuki çok başka bir şey yazıcaktım. Ama boş sayfa çıkınca bunlar döküldü içimden. Hani ben seni tanımadığımda zamansız gelmiştin ya şimdi de zamansız gittin. Çok yarım bıraktın beni. Sen hiç acı çekmezken benim bu kadar kendimi yıpratmam ne kadar doğru bilmiyorum. Düşünüyorum da sen yine dönsen bana ben yine kararımdan döner miyim acaba o kadar gurursuzmuyum ? Pardon seven kalplerde gurur olmazmış. Aşk şiirlerini benim için anlamlandıran sen şimdi de ayrılık şiirlerini mi geçerli kılıyorsun acaba. Ayrıca söylemeden geçmiyim ceyhun yılmaz hep şiirler okusun böyle. Ümit yaşar oğuzcandan bu sefer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder