Ey talih, ay gibi değişkensin, hep büyüyen ve küçülen; menfur hayat önce zulmeder sonra teselli eder, zihnin görüşüne göre; fakirlik ve kudreti buz gibi eritir. Talih, canavar ve boş, sen çark-ı felek, sen kötüsün, servet geçicidir ve daima kaybolur, gölgeli örtülü bana da zarar veriyorsun; şimdi oyun süresince çıplak sırtımı senin kötülüğüne teslim ediyorum.
Talih, sağlıkta ve erdemde, bana karşıdır, güdülen ve sindirilen, daima esarette. O halde şu saatte gecikmeksizin titreyen tellere vurun; mademki kader güçlü kimseyi yere çalıyor, herkes benimle birlikte ağlasın
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder