Uzgunum yine taslaksiz yazacagim icin, cumleler paramparca olucak biliyorum.
Kafam karisik.
Uzgunum sevgilim seni uzdugun icin. Biliyorum daha bir kac gun once gelip hayatimi degistirdin.
Inanmazdim bir kac gunde birini taniyabilecegimi, tabi hala tam taniyamiyorum. Artik biraz daha ani yasamaya calisiyorum, ne kadar iyidir ne kadar kotu bilmiyorum suan. Fakat artik insanlar ne der diye dusunerek yasamaktan biktigimdan da istedigim gibi yapmaya calisiyorum belki.
3 sene tamamen en ayrintisina kadar tanidiginiz, hangi olaya ne tepki verecegini ondan iyi bildiginiz biri kafaniz karisik diye sizi terk ettiginde daha bir farkli oluyorrsunuz. Sonradan anlayacaksiniz baska birisinin oldugunu. ozur dilerim okurum aglamakytan yazamiyorum
27 Ağustos 2013 Salı
15 Ağustos 2013 Perşembe
Erkeklerin topuklu ayakkabısı
14 Ağustos 2013 Çarşamba
Universite
Bi ay sonra universiteue baslicam ama kucuk bi cocuk gibi cok korkuyorum. Daha once ailem de ayrilmadim.
Her ailede kisinin kendisine yakin hissettigi biri vardir, benim icin de bu kisi annem. En iyi anlastigim, her derdimi anlatabildigim, en degerlim o. Tabiki kardesimi ve babami da bambaska seviyorum. Kardesimin sakalarini, babamin otoriter tavri olmayan bi yerde yasayacagim. Bilmiyorum yaa.
Her ailede kisinin kendisine yakin hissettigi biri vardir, benim icin de bu kisi annem. En iyi anlastigim, her derdimi anlatabildigim, en degerlim o. Tabiki kardesimi ve babami da bambaska seviyorum. Kardesimin sakalarini, babamin otoriter tavri olmayan bi yerde yasayacagim. Bilmiyorum yaa.
Huzun pesimi birakmayan bi macera.
Ya aslinda buraya her zaman yazmak istiyorum fakat biraz uyuzum, olmuyor hic...
Bu sefer yazmamin sebebi klasik biraz,platonik oldugum eski sevgilimin yeni yazdiklarina bakiyorum, onun boylesine mutlu olusu kalbimi kiriyor, neden ben hayatima mutlu devam edemiyorum diye sormaktan geri kalmiyorum.
Artik daha bencilim, sevgilileri gercekten tanimadikca asklarinin yakinda bitecegine uzuluyorum da.
Hic bi zaman sevdigim kisi beni sevmediginden bu duygudan hayat boyu nefret edicem.
Eger yazdiklarimin okuyucusuysaniz sizden ozur diliyorum boyle hep pessimist takildigim icin, normalde de asla boyle takilamam da boyle takilanlari sevemem ama olmuyormus.
Bu sefer yazmamin sebebi klasik biraz,platonik oldugum eski sevgilimin yeni yazdiklarina bakiyorum, onun boylesine mutlu olusu kalbimi kiriyor, neden ben hayatima mutlu devam edemiyorum diye sormaktan geri kalmiyorum.
Artik daha bencilim, sevgilileri gercekten tanimadikca asklarinin yakinda bitecegine uzuluyorum da.
Hic bi zaman sevdigim kisi beni sevmediginden bu duygudan hayat boyu nefret edicem.
Eger yazdiklarimin okuyucusuysaniz sizden ozur diliyorum boyle hep pessimist takildigim icin, normalde de asla boyle takilamam da boyle takilanlari sevemem ama olmuyormus.
Duygular
Burada yanlış bir şey var, benim senden
beklediğime uymayan bir şey…
Neden her şeyden bir anda
vazgeçmeye kalktığıma anlam
veremediğim an, işte tam bu anda
senden vazgeçemem. İnsan kendini
kenara atamaz çünkü. Neden
vazgeçemem biliyor musun? “Seni
sevmiyorum!” diyemediğim için, hala
seni delice sevdiğim için.
Eğer şimdi gidersen bir daha hiçbir şey
dizlerimin bağını çözemeyecek olabilir.
Hiçbir şey, arkasından bu kadar hızlı
koşmama değmeyecek olabilir. Hiçbir
şey beni “Asla yapmam!” dediklerimi
yaptıracak kadar güçlü hissettirmeyecek
de olabilir. Bütün ihtimalleri düşündüm.
Gitme ihtimalini bile. Bu ihtimaller çok
korkunç. Beni her seferinde tekrar
buhranlara itecek kadar korkunç. Ama
ben tüm bunlara rağmen “Hiç iyi
hissetmiyorum.” dediğinde, bir bok
çukurunu andıran gururumu bir kenara
atıp, yanında belirmeye hazırdım.
Bu şimdiye kadar içinde bulunduğum
en karanlık durum.
Bu şimdiye kadar dokunduğum en
güzel ten.
Bu şimdiye kadar hissettiğim en güçlü
his.
Kendimden, gücümden, beni ben
yapacak şeylerden vazgeçecek değilim.
Senden vazgeçecek değilim.
Kaydol:
Yorumlar (Atom)







